Princess: Zwemmen en varen langs de Kroatische kust (dag 2 en 3)

5 oktober 20225 oktober 2022

Miriam cruiste 8 dagen mee op het kleine schip Princess van de Duitse rederij Nicko Cruises langs de Dalmatische kust in Kroatië. In deze reportage nemen we je (verder) mee in de wereld van Small Ship Cruising, oftewel hoe is het cruisen op een kleiner schip? In dit tweede van de reportage bezoek ik onder andere Split, zwemmen we in de zee en zie ik pareltjes van bestemmingen.

Vroeg op

Een cruisedag op het schip begint om zeven uur ‘s morgens, wanneer de kapitein de motoren start om te gaan varen. De eerste dag ben je direct wakker, maar naarmate de week vordert, went het en blijf ik regelmatig nog even liggen.

De route is zo dagelijks gepland dat je zo’n 5 uur vaart naar de volgende bestemming, vaak in de ochtend. De afstand van onze inschepingshaven Trogir en de volgende eerste bestemming, Split, is zo kort dat we na 2 uur varen al een mooi plekje in de haven van Split krijgen. Bij deze cruise is overigens bij elke bestemming een rondleiding met gids inbegrepen, zodat je binnen een uur tijd wordt bijgepraat over de historie en plekken die je echt moet zien. Ter plekke heb je daarna de keuze wat je wilt doen: ga je het stadje nogmaals in, pak je een drankje of huur je lokaal een fiets? In Split loop ik door de historische binnenstad, eens het paleis van de Romeinse keizer Diocletianus. Nu is het een plek met wirwarstraatjes waar je restaurants en winkels vindt.

58EE5F85-72A4-4A0B-9455-B412EF44971B_1_201_a

D5CA60DF-2436-4EAD-9360-185BC642DC72_1_105_c

224ECB43-C819-4C73-A6CA-CE8052AD592A_1_105_c

Later die dag varen we verder om naar het eiland Brač dat ten zuiden van Split ligt. We bereiken het dan ook relatief snel in twee en half uur varen met tussendoor de eerste zwemstop.

Dagelijkse zwemstop

Elke dag last kapitein Mario een zwemstop in, waarbij het schip dicht langs de oever een plekje zoekt. Vanaf de fantastische marina, het platform aan de achterkant van het schip, spring je zo de zee in! Mocht je dat te koud vinden, het water was bij mij slechts 22 graden, dan kan je ook rustiger met één van de twee trappen het water in. De Princess werd vooraf door de twee matrozen vastgemaakt met een tros aan de oever waarna het startsein werd gegeven om het water in te mogen. De passagiers aan boord maken er dankbaar gebruik van, ondanks het koudere water in deze periode van het jaar. Meer dan de helft van alle gasten was in het water te vinden, zwemmend of liggend in het flink zoute water. Je bleef daardoor heerlijk drijven.

32CF122E-823C-45CD-B293-D9EAEB9DFDE5_1_105_c

Leeuwen

Terug naar onze tweede bestemming: op het eiland Brač meren we aan in het dorpje Pučišća. Wat een prachtig dorp! De haven is perfect gelegen en het centum waar alles gebeurt.

De Princess meert aan precies voor een middelbare school, een heel bijzondere. We bezoeken met alle passagiers deze school, een beeldhouwers school waar 72 leerlingen in de leeftijd van 14-19 jaar hun opleiding krijgen. Afhankelijk van hun niveau is dit een 3- of 4-jarige opleiding. De jongens en meiden leren hoe ze met handwerktuigen kalksteen leren bewerken. Ze beginnen uiteraard eenvoudig, bijvoorbeeld een vierkant blok, en werken toe naar hun meesterstuk.

Na een uitgebreide uitleg zien we in de werkplaats enkele jongens aan de slag met veel geduld en precisie met hun eigen beeldhouwwerk. Er staat van alles: van onafgemaakte leeuwen tot prachtige raam panelen. De leerlingen hebben overigens een pittig programma, want naast de reguliere theoretische vakken zoals elke Kroatische middelbare scholier heeft, beeldhouwen ze ook 18 uur per week.

Korcula

Stipt om zeven uur, start kapitein Mario de volgende dag weer de motoren. Hij brengt ons naar het volgende eiland: Korčula. Wat een binnenkomst! Met 2 schepen voor ons en talloze achter ons, arriveren we bij de kade van het dorp Korčula op het gelijknamige eiland.

We liggen als eerste, wat niet zo vanzelf sprekend is voor de talloze schepen naast ons… De passagiers van die schepen moeten over/door elk schip heen lopen om vaste grond onder hun voeten te krijgen. In de stad krijgen we een kleine rondleiding, waarna ik de toren op ga. Met werkelijk smalle trappen en amper ruimte is het een hele belevenis om boven te geraken, maar zeker de moeite waard.